1918 - Szkoła Podstawowa w Wyszynach Kościelnych została założona już po I wojnie światowej, gdy traktat wersalski uwolnił państwo polskie spod rosyjskiego zaboru, w szkole tej uczyła p. Wanda Jezierska. W okresie międzywojennym uczęszczały do niej dzieci okolicznych chłopów i pracowników dworskich z majątku Łebkowskich, w których posiadaniu była większość obszaru ziemskiego

1920 -  sierpień oddziały konnicy armii sowieckiej dotarły do Wyszyn, na ich drodze staneły dwa pociągi pancerne na linii Ciechanów - Mława, a później dotarły oddziały polskie pod dowództwem gen. W. Sikorskiego, które rozbiły najeźdźców. W dniu 22 sierpnia zamordowany został przez Rosjan w parku Łebkowskich ówczesny proboszcz parafii wyszyńskiej ks. Stanisław Szulborski.

1939 - 01 września w dworku Łebkowskich mieścił się sztab Obrony Mławy, obecnie teren parku szkolnego.

Bitwa pod Mławą miała miejsce na północ od Mławy między 1 i 3 września 1939 roku. Była to jedna z pierwszych bitew wojny obronnej Polskii podczas II wojny światowejw ogóle. Walczącymi między sobą siłami były polska Armia Modlin dowodzona przez gen. Emila Krukowicza-Przedrzymirskiego oraz niemiecka 3 Armia pod dowództwem gen. Georga von Küchlera.

Przed bitwą Po traktacie wersalskim, obszar byłych Prus Książęcych został pozostawiony Niemcom jako prowincja Prusy Wschodnie. Nowa granica przebiegała ok. 120 km od Warszawy.

Niemiecki plan agresji na Polskę (Plan "Biały") zakładał, że najważniejsza ofensywa - obok tej przeprowadzonej z Górnego Śląska - rozpocznie się w Prusach Wschodnich w ogólnym kierunku na Warszawę. Atak ułatwiać miała bliska odległość od granicy do stolicy Polski oraz płaski teren Mazowsza Północnego. Najważniejsze przeszkody naturalne (bagniste lasy i zalesione wzgórza) znajdowały się na samej granicy.

Niemiecki plan agresji nie był dla Polaków żadnym zaskoczeniem. W 1939polska Armia Modlindowodzona przez gen. Emila Krukowicza-Przedrzymirskiegozostała przydzielona do obrony północnej granicy państwa. Została rozlokowana wzdłuż granicy z Prusami Wschodnimi, mając zatrzymać ewentualny atak niemiecki w kierunku Warszawy i Twierdzy Modlin. Na krótko przed wojną zaczęto wzmacniać obronę, budując linię fortyfikacji polowych i żelbetowych schronówna północ od Mławy, w centrum pozycji Armii.

Główna linia obrony była rozlokowana wzdłuż Narwii Wisły. Było tam kilka fortyfikacji z XIX wieku, jednak większość obszaru stanowiły trudne do obrony równiny.

Po utrzymywanej w tajemnicy mobilizacji, która zaczęła się w marcu 1939, 20 Dywizja Piechotyzostała przydzielona do Armii Modlin i przetransportowana w okolice Mławy. Dodatkowo dowódca armii przydzielił pewną liczbę transportów kolejowych betonu i kilka batalionów inżynieryjnych. Dywizja miała budować w tym rejonie linie umocnień. W 19 czerwcaprojekt był gotowy i ostatecznie został zaakceptowany przez marszałka Śmigłego-Rydza3 lipca.

Linia okopów i schronów, osłanianych przez rowy przeciwlotnicze i zasieki, miała zostać zbudowana na polodowcowych wzgórzach otaczających dolinę rzeki Mławki. Rzeka mogła być blokowana za pomocą tamy, dzięki czemu można było zwiększyć walory obronne terenu. W centrum znajdowały się bagna, prawie niemożliwe do pokonania dla oddziałów pancernych. Bagna podzielono na dwie flanki. Zachodnia miała być wzmocniona 68 schronami, wschodnia zaś, znacznie krótsza - 25 schronami.

Budowa schronów po zachodniej stronie umocnień rozpoczęła się 14 lipca. Prace były wykonywane głównie przez żołnierzy, pod dowództwem mjr Juliusza Levittouxz batalionu inżynieryjnego 20 Dywizji. Budowę wschodniego odcinka rozpoczęto 12 sierpnia. Wkrótce żołnierzom zaczęła dobrowolnie pomagać ludność cywilna. Mimo to do wybuchu wojny duża część fortyfikacji nie została ukończona.

Bitwa. Rano 1 września główne siły 3 Armii niemieckiej gen. Küchlera rozpoczęły natarcie na Mławę. Tędy wiodła najkrótsza droga z Prus Wschodnich na Warszawę. Broniąca tego kierunku Armia "Modlin" gen. Przedrzymirskiego dysponowała 8 i 20 Dywizją Piechoty, Nowogródzkąi Mazowiecką Dywizją Kawaleri oraz oddziałami Obrony Narodowej. Na umocnienia polskie bronione przez 20 Dywizję Piechoty płk. Wilhelma Liszki-Lawicza, uderzyły jednostki I Korpusui Korpusu "Wodrig" - łącznie 4 dywizje piechoty, Dywizja Pancerna "Kempf"i brygada Kawalerii. Nieprzyjaciel, zaskoczony silnym i celnym ogniem broni maszynowej oraz ostrzałem artyleryjskim 20 DP, poniósł ciężkie straty. Po niepowodzeniu kolejnego natarcia piechoty, Niemcy wprowadzili do akcji czołgi. Po utracie 6 maszyn (z 50) pozostałe zawróciły. 2 września niemiecki 1 Korpus ponawiał bezskuteczne ataki. Korpus "Wodrig" opanował dwa kluczowe punkty polskiej obrony: Żabokliki i Górę Kamieńską. Gen. Küchler przegrupował 3 Armię. Dywizja Pancerna "Kempf" została przesunięta nocnym marszem pozafrontowym na wschodnie skrzydło polskiej obrony, by zaatakować całą kolumną. Niemcy osiągnęli wielką przewagę.

3 września obrońcy Mławy dalej stawiali zaciekły opór i zatrzymali w ciężkich bojach odziały Korpusu "Wodrig", zbliżające się od wschodu. Na południu odziały płk. Furgalskiego ruszyły do natarcia w 2 rozbieżnych kierunkach: 21 ppna Przasnysz, by odciążyć Mazowiecką BK, a 13i 32 ppna skrzydło oddziałów niemieckich, atakujących 79 pp pod Mławą. 21 pp płk. Sosabowskiego trafił na niemiecką 2 DP i wśród zaciętych walk postępował naprzód, ale pozbawione wsparcia artylerii, uderzenie załamało się. Gdy w nocy od strony Gruduska nadjechały niemieckie wozy pancerne oba pułki, 13 i 32 ogarnęła panika i porzucając sprzęt, rozpoczęły bezładny odwrót. Jedynie 21 pp płk. Sosabowskiego wycofał się w zwartym szyku zbierając po drodze pododdziały rozbitych pułków w kierunku Modlina. Jednostki niemieckie wciąż parły na przód. Przed północą dotarły do Modlina i rozpoczęła się walka o miasto-twierdzę.

Po bitwie. 4 września, wobec niemożliwości utrzymania oskrzydlonych od wschodu pozycji dowództwo polskie zdecydowało się na odwrót 20 Dywizji Piechoty w kierunku Modlina. W odpowiedzi dowództwo niemieckie przeprowadziło zmasowane bombardowania lotnicze wycofujących się oddziałów polskich. Dobra pogoda oraz sprzyjający samolotom płaski teren sprawiły, że ponawiane przez cały dzień bombardowania Luftwaffe osiągnęły pełny sukces: 20 DP została zdezorganizowana i dopiero po kilku dniach od dotarcia do odległego o około 100 km Modlina jej gotowość do walki została przywrócona.

Niemiecki sukces pod Mławą umożliwił dowództwu 3 Armii głęboki manewr oskrzydlający całą obronę Warszawy: I KA i KA "W" zostały skierowane do sforsowania Narwi i zdobywając główne punkty oporu na linii rzeki (Pułtusk i Różan, gdzie 6 września po raz pierwszy w kampanii wrześniowej przekroczono tzw. linię wielkich rzek) uniemożliwili stworzenie stałego frontu. W ten sposób polski plan obrony załamał się. na podstawie Wikipedii.



1945 - prawdopodobnie wieczorem 17 stycznia w wyniku ofensywy zimowej 2 i 3 frontu białoruskiego wyzwolone zostały miejscowości Zdroje, Wyszyny Kościelne,

1946 - budowa Szkoły Podstawowej  7 - klasowej w okolicy kościoła

mieściło się w niej 5 klas, a 2 klasy mieściły się w dworku szlacheckim przejętym po dziedzicu Łebkowskim

zorganizowano również Wieczorową Szkołę Rolniczą tzw. SPR - szkoła przysposobienia rolniczego.

1962-64 - budowa nowoczesnej 7 - klasowej Szkoły Podstawowej w Wyszynach w parku dworskim.

Oddana do użytku w 1964 roku na Zielone Świątki

Powstała tu również dzienna Zasadnicza Szkoła Rolnicza - 2 letnia.

1975 - likwidacja dziennej Zasadniczej Szkoły Rolniczej.

1975-99 - mieści się 8 - klasowa Szkoła Podstawowa

czerwiec1998/99 - klasa VI (rocznik 1986) przechodzi do Gimnazjum w Stupsku

czerwiec1999/2000 - odchodzi ostatnia klasa VIII (rocznik 1985)

wrzesień 2000/2001 - Szkoła Podstawowa w Wyszynach staje się szkołą sześcioklasową z oddziałem zerowym - liczba dzieci 109

wrzesień 2009 - pierwsza klasa liczy 5 sześciolatków.

wrzesień 2017/2018 klasa szósta pozostaje w szkole jako klasa siódma

wrzesień 2018/2019 ponownie w szkole ósma klasa